Samoloty - Holandia: książki - Koninklijke Luchtmacht (2/3)

Toen Anthony Fokker in 1919 vanuit Duitsland naar Nederland kwam, nam hij zijn robuuste en betrouwbare vliegtuigen mee. De motoren hadden grote vermogens gekregen en de prestaties waren aanzienlijk verbeterd. De vliegtuigen waren wapens op zich geworden. De vliegtuig werden ontworpen voor een specifieke taak en konden ingezet worden als jachtvliegtuig, verkenner of bommenwerper.
Aan het eind van de oorlog werd het voor leerling-vliegers gevaarlijk, om met de grote vermogens en de enorme wendbaarheid van de moderne vliegtuigen onervaren de lucht in te gaan. Zo ontstond er vraag naar speciaal als lesvliegtuig ontworpen vliegtuigen. Aan het eind van de oorlog ontwierp Fokker de V.43: Fokkers eerste schoolvliegtuig.

Bij Fokker kon je voor elk soort vliegtuig terecht. Naast de D-serie jachtvliegtuigen werd een nieuwe C-serie verkenners, B-serie vliegboten, T-serie torpedo- en bommenwerpers opgezet. Op civiel gebied startte Fokker met de F-serie passagiersvliegtuigen.
Om potentiële klanten aan je te binden was het noodzakelijk om vliegers al vanaf het begin bekend te maken met je producten. Zo werd al direct na de oorlog de S-serie schoolvliegtuigen opgezet. Leerling-vliegers konden zo hun eerste lessen op de S-kisten doen en daarna overstappen op de C.I en de D.VII.

De LVA en de MLD waren de grote gebruikers van de Fokker S-kisten. In het buitenland sloegen de leskisten niet aan. Bij de MLD en de LVA kreeg een complete generatie vliegers de opleiding op de Fokker S.III en de S.IV. De toestellen werden intensief gebruikt. Ze maakten vele noodlandingen en vliegongelukken, en werden meestal weer geheel opnieuw opgebouwd.
Als vervanger werd na vijftien jaar (!) de Fokker S.9 voor beide opleidingen aangekocht. De laatste drie S.9's werden na de oorlog gebouwd. Het werden Fokkers laatste tweedekkers, die nog op de oude gemengde bouwwijze werden gebouwd.

Kort na de Tweede Wereldoorlog werd de waarde van helikopters voor maritieme en landoperaties onderkend. Desondanks duurde het decennia voordat de helikopter een integraal onderdeel werd van de Nederlandse krijgsmacht.

In "Van iedereen en niemand" schetst Rolf de Winter het vaak complexe proces waarin de helikopter zich ontworstelde aan een marginale positie. Door veranderingen in de taakopvatting van de krijgsmacht en de vastberadenheid van enkele pleitbezorgers kwam er uiteindelijk een omslag.
Vanaf de jaren 1990 speelde de helikopter een essentiële rol in talrijke humanitaire, maritieme en crisisbeheersingsoperaties.