Koleje - Indonezja: książki - historia i tabor kolejowy
Książki na temat historii, stacjach, lokomotywach i innym taborze kolejowym w Holenderskich Indiach Wschodnich i Indonezji.
De spoorwegen in Nederlands-Indië 1864-1942 - Op smalspoor door tropische Nederland
While dozens of studies have been written about the railways in the Netherlands, covering almost every aspect of the railway world, there is no such thing about the railways and tramways in the former Dutch East Indies. There are a few serious studies in which certain parts, such as the stations or the steam locomotives, of the railways in the 'belt of emerald' are described and documented. However, a general overview of the origin and manner of exploitation of those railways related to the political and economic circumstances of Insulinde does not yet exist.
Why did the railways arrive there so late, why not earlier? And why a line from A to B and not from C to D? And why construction and exploitation by the State and not by private entrepreneurs? This book attempts to provide answers to these questions. The beautiful railway networks on Java and Sumatra built by Dutch engineers and Indonesian workers in the 'colonial' period deserve that attention.
Szczegóły
Autor:
Guus Veenendaal
Wydanie:
232 strony, 27.5 x 21 x 2.6 cm, twarda oprawa
Ilustracje:
zdjęć czarno-białych
Wydawca:
Uitgeverij Wbooks (NL, 2020)
ISBN:
9789462584099
De spoorwegen in Nederlands-Indië 1864-1942 - Op smalspoor door tropische Nederland
De eerste personentrein in de Indische archipel ging in 1867 op Java van start. Maar al in 1849 paste het Gouvernement railvervoer toe bij de kolenmijn 'Oranje Nassau' in Pengaron op Zuidoost- Borneo. Steenkolenwinning onder regie van Sultans bestond al lang in de Indische archipel, maar kende geen railvervoer. Na 1880 steeg het aantal op Europese leest geschoeide kolenmijnen, maar het duurde tot 1899 voor de eerste stoomlocomotief het Indische mijnbedrijf bereikte. Later kwamen er ook locomotieven met verbrandingsmotor, elektrisch- of aangedreven door perslucht.
Enkele duizenden mijnwagens kwamen vanuit Europa naar Nederlands-Indië, in de toenmalige kolonie zelf werd nauwelijks iets gemaakt. Sommige mijnen kenden ook personenvervoer, maar alleen voor eigen personeel. De economische crisis van 1929 zorgde voor een kaalslag onder de Indische mijnen, maar ten tijde van de Japanse bezetting kwamen er een paar nieuwe bij.
Van de in dit boek beschreven kolenmijnen en mijnspoorwegen in de periode 1849-1958 is er in het huidige Indonesië nog slechts één kolenmijn van Nederlandse oorsprong die niet alleen nog altijd bestaat, maar de steenkool ook nog altijd per spoor afvoert. Gerard de Graaf besteedde ruim 20 jaar aan archiefonderzoek en bezocht ook vrijwel alle mijnlocaties op Java, Sumatra, Borneo en Sulawesi om te zien wat er nog van het verleden te vinden was.
Ta strona korzysta z plików cookie i podobnych technologii w celu poprawy komfortu korzystania z przeglądarki. Klikając "Zezwól", wyrażasz zgodę na korzystanie z tych technologii.
Kliknij "Odrzuć", aby wyłączyć nieistotne śledzenie. Dowiedz się więcej >