Trałowce - Holandia: książki - historia i statki

Mijnenjagers Alkmaar klasse - de Tripartites van de Mijnendienst

In 1974, France, Belgium and the Netherlands decided to build a new type of minehunter: the Tripartite. A form of European cooperation that is often cited as an example.
Built from polyester and equipped with the latest French sonar, the ships proved to be excellent in Dutch service.

As early as 1984, the brand new Haarlem and Harlingen were sent out for mine clearance in the Red Sea. A turnaround in the philosophy of both politics and naval leadership was required for this.
When two minehunters were sent to the Persian Gulf theatre in 1988, for the first time since the Korean War, the Dutch people sympathised with the experiences of the crews.

The ships continue to represent Dutch interests at sea, as became apparent in 2011 when Dutch minehunters were the only ships available for deployment in Libya.
On our North Sea, the ships are still clearing hundreds of explosives.

The Dutch fleet of minehunters has been greatly reduced by budget cuts, but their performance has increased by modernization of platform and systems. This book describes the necessity, design, construction, equipment and history of the ships.

Szczegóły

Motor minesweepers - Ameland- en Duiveland klasse, de Mickey's van de Mijnendienst

Ta książka opisuje okręty klasy Ameland (105 stóp) i klasy Duiveland (126 stóp). Były to pierwsze jednostki zbudowane specjalnie do zwalczania min wpływowych i w Wielkiej Brytanii znane były jako motorowe trałowce MMS. Ponieważ okręty te były ściśle związane z pojawieniem się miny magnetycznej i rozwojem magnetycznego sprzętu trałowego, książka omawia również te innowacje techniczne.
Podczas II wojny światowej okręty zostały zakupione przez rząd holenderski na uchodźstwie i działały na wodach brytyjskich. Odegrały aktywną rolę w wyzwoleniu Holandii i ponownie otworzyły holenderskie porty dla żeglugi.

Pod koniec 1945 roku około połowę floty wysłano do Holenderskich Indii Wschodnich, aby tam również zwalczać zagrożenie minowe. Jednostki zostały wycofane dopiero w latach pięćdziesiątych. W swojej służbie zneutralizowały setki min i pokonały dziesiątki tysięcy mil w służbie Królewskiej Marynarki Wojennej.
Załogi składały się z ludzi, którzy w czasie wojny i po jej zakończeniu pełnili służbę na morzu. Początkowo byli to głównie rybacy, po wyzwoleniu przeważnie ochotnicy wojenni, a później regularny personel zawodowy i rezerwowy marynarki.
Dwa okręty zostały utracone; na jednym z nich zginęła prawie cała załoga. Mimo skromnych warunków na pokładzie załogi niemal codziennie mierzyły się z zagrożeniem minowym. Wiele działań tych drewnianych trałowców słusznie znajduje się na sztandarze Służby Minowej.

Szczegóły