Militaire voertuigen - Oostenrijk: boeken - historie en modellen

100 Jahre Panzerwaffe im österreichischen Heer

Die Geschichte der österreichischen Panzerwaffe. Eine Geschichte von politischen und militärischen Fehlentscheidungen, aber auch eine Geschichte von technischen Meisterleistungen der österreichischen Wehrtechnik, die revolutionierende Entwicklungen (vom ersten Radpanzer der Welt über den ersten Kampfpanzer der Welt bis zum modernsten Schützenpanzer der Welt) hervorgebracht hat.

Ein österreichisches Schicksal. Nicht auszudenken, wie die Geschichte anders verlaufen wäre, hätten die Verantwortlichen von Anfang an den Wert dieser Entwicklungen zu schätzen gewusst. So wird über lange Strecken hinweg der Erfindergeist der Industrie gebremst und der Armee die (lebens-)notwendige Ausrüstung und Bewaffnung vorenthalten.

In diesem Buch soll die Erfolgsgeschichte der österreichischen Panzerwaffe und der heimischen Wehrtechnik aufgezeigt werden. Den Soldaten und Technikern aller Dienstgrade aber, die diese Leistungen hervorgebracht und die den hervorragenden Ruf der österreichischen Panzerwaffe weltweit begründet haben, soll damit die verdiente Anerkennung gezollt werden...

Specificaties

Der Steyr 680 des Österreichischen Bundesheeres

NIEUW

Vanaf het einde van de jaren 1960 was de Steyr 680 het belangrijkste transportvoertuig van het Oostenrijkse leger. Hij werd vooral gebruikt voor goederen en manschappen en bood plaats aan chauffeur, bijrijder en 18 personen.
De militaire versie werd ontwikkeld op basis van civiele modellen en verving de zwakkere Steyr 580 g.

Er waren twee hoofdversies: een tweewielige en een driewielige uitvoering. Aanvankelijk werd alleen de tweewielige getest, maar de vergelijking met de Amerikaanse GMC maakte een drieassige variant noodzakelijk.
Bijna 40 jaar lang bleef de Steyr 680 in gebruik en groeide hij, samen met de Haflinger en Pinzgauer, uit tot één van de bekendste militaire voertuigen van Oostenrijk.

Specificaties

Der Steyr-Puch Haflinger des Österreichischen Bundesheeres

De Steyr-Puch Haflinger is nu een cultvoertuig. Zijn museumthuis is het Puch Museum in Graz, waar veel varianten worden tentoongesteld. Hij is nog steeds op de weg te zien, en dankzij het internet is er een wereldwijde gemeenschap van Haflinger-fans.

Walter Blasi beschrijft in zijn boek de lange weg van dit voertuig naar een belangrijke pijler van de Oostenrijkse strijdkrachten. De basis voor de Haflinger werd gelegd in 1956, en de eerste prototypes werden gebouwd in 1957.
De testritten door de testafdeling in Graz trokken veel publieke belangstelling. In 1959 ging het voertuig in serieproductie als de "Haflinger Type 700 AP".
De naam "Haflinger" komt van een goed beproefd bergpaard van de strijdkrachten en werd spontaan bedacht tijdens een demonstratie. Vanaf 1958 werd het voertuig getest in verschillende militaire eenheden.
De Haflinger werd gebruikt voor commandanten, commandoposten en kleine radioteams. De standaardversie was vierzitter, de radio-Haflinger driezitter.
Het voertuig werd een militair exportsucces. 80 procent van de productie werd geëxporteerd naar 110 landen. In de jaren 1970 werden veel voertuigen naar Afrika geëxporteerd. De daling van de vraag werd geleidelijk gecompenseerd door bestellingen voor zijn grotere broer, de Pinzgauer.

Specificaties

Der Steyr-Puch Pinzgauer des Österreichischen Bundesheeres

Na zijn boek over de Haflinger presenteert Walter Blasi nu een rijk geïllustreerde documentatie over diens opvolger, de Steyr-Puch Pinzgauer van het Oostenrijkse leger. De Pinzgauer, beschouwd als één van de beste terreinwagens ter wereld, verwierf internationale erkenning en cultstatus.
De vraag naar een groter en krachtiger voertuig leidde in 1964 tot seriebouw in Graz. De eerste prototypes werden in 1965 getest.

Er waren twee hoofdversies: 4×4 en 6×6, aangepast aan verschillende taken. Aanvankelijk had het voertuig een benzinemotor, later een dieselmotor.
Duizenden voertuigen gingen naar het Oostenrijkse en Zwitserse leger. Na bijna 30 jaar productie en ongeveer 24.000 exemplaren eindigde de bouw in Graz in 2000.

Specificaties