Scheepswerven - Nederland: boeken - historie en schepen

Koninklijke Maatschappij 'De Schelde' - De 400+ schepen die wij bouwden

In 1950 bracht de Koninklijke Maatschappij "De Schelde" een boek uit onder de titel "De Schepen Die Wij Bouwden". De werf vierde toen haar 75-jarig bestaan. Anno 2017 zijn we bijna zeventig jaar verder in de tijd. De KMS heet tegenwoordig Damen Schelde Naval Shipbuilding en is een florerend bedrijf. Een eminente prestatie van deze in Vlissingen opgerichte en uitgegroeide werf.

De vele duizenden mensen die er werk(t)en waren en zijn trots op hun bedrijf. Zíj bouwden de ruim vierhonderd schepen die in dit boek de revue passeren. Hún schepen worden gepresenteerd met een fraaie afbeelding en een zorgvuldig verzamelde set van scheepsgegevens.

Koninklijke Mij. 'De Schelde' - 125 jaar scheepsbouw in Vlissingen

In 1875 nam Arie Smit J. Zn. het Marine Etablissement te Vlissingen over om er een moderne werf te vestigen, waarmee de stad en de werf onlosmakelijk met elkaar verbonden raakten. De komst van deze werf en de voorspoedige ontwikkelingen in de scheepsbouw brachten een ongekende bloeiperiode voor de stad met zich mee.
Op de hellingen verschenen steeds imposantere scheepsrompen, terwijl rondom Het Dok de bedrijvigheid op de kades en het drukke komen en gaan van vaartuigen op het water de welvaart symboliseerden.

Echter, de werf die aanvankelijk voorspoed bracht, keerde zich later tegen de stad. De omliggende buurten rondom Het Dok vielen een voor een ten prooi aan de ongeremde groei van de werf, met als devies: 'Wat goed is voor 'De Schelde', is goed voor Vlissingen'.
In zijn eigen stijl beschrijft Piet Quite deze ontwikkeling. De geschiedenis wordt tot leven gebracht, en het wordt duidelijk waarom de Vlissingers hun stad, zonder noemenswaardige tegenstand, hebben laten opgaan in deze transformatie. Ondanks de trots op de indrukwekkende schepen die van stapel liepen, blijft 'De Schelde' voor hen onlosmakelijk verbonden met hun stad, zoals de haven en de zee.

Rotterdamse Beren - De 'Beer' en de 'IJsbeer' van Smit

In 'Rotterdamse Beren' keren we in eerste instantie terug naar 1926. Het jaar waarin de Rotterdamse werf van Piet Smit Jr. twee unieke schepen zou opleveren: De Jääkarhu en de Siberië.
De eerste een reus van een ijsbreker, vervaardigd voor Finland en de tweede de sterkste sleper van zijn tijd in ons land én tevens ook ijsbreker. Aan de hand van o.a. 50 foto's volgen we hun levensloop.

Het kloppend hart - Arnhemsche Scheepsbouw Maatschappij 1889-1978

In het hart van Arnhem bevond zich bijna 90 jaar lang een bloeiende scheepswerf en machinefabriek: de Arnhemsche Scheepsbouw Maatschappij (ASM). De ASM was decennialang een van de grootste werkgevers van de stad, en bepaalde met haar loodsen en kranen het gezicht van de zuidelijke Rijnoever. Het klinken van de schepen was tot diep in de stad te horen.
Na de sluiting en ontmanteling van de werf resteerden alleen nog wat fundamenten in een verder braakliggend terrein. De ASM zelf raakte in de vergetelheid.

Dit boek wil het gat in het collectieve geheugen dichten en de fascinerende geschiedenis van een scheepsbouwfamilie, hun bedrijf en de werknemers doen herleven. Het verhaal van de ASM loopt van de industrialisatie in de negentiende eeuw via twee wereldoorlogen tot aan de teloorgang van de scheepsbouw in de jaren zeventig.

Van stoommachines via rivierslepers en baggermolens tot aan grote zeeschepen. Van krullenjongen tot directeur. Drie auteurs beschrijven verschillende facetten van die geschiedenis. Daarnaast bevat het boek de verhalen van acht oud-werknemers en een overvloed aan beeldmateriaal. Het resultaat is levendig en veelzijdig; een verrassend venster op een verleden dat eigenlijk nog heel dichtbij is.

Turfschuiten en kustvaarders - Een geschiedenis van de Groninger scheepsbouw

De gildebroeders van het schuitenmakersgilde in de stad Groningen zagen hun werkgelegenheid in de zeventiende eeuw fors toenemen toen de vervening van de Veenkoloniën van start ging. De vraag naar turfschuiten was zo groot dat ze daar bij lange na niet aan konden voldoen. Het duurde daarom niet lang voordat in de nieuw ontgonnen veengebieden tal van werven en werfjes werden opgericht.

Dat was het begin van een bloeiende bedrijfstak die tot op de dag van vandaag bestaat. Eerst werden vooral turfschuiten gebouwd, maar al gauw vroegen de Groninger schippers om grotere, zeewaardige schepen om hun waren verder weg te kunnen brengen. Die schepen kwamen er, waarbij de bouwers rekening hielden met de smalle kanalen.
Dit boek beschrijft de geschiedenis van de Groningse scheepsbouw, waarin bloei en crisis elkaar afwisselden, en laat zien hoe de scheepsbouwers zich aanpasten aan de veranderende omstandigheden.

Dwars in het Winschoterdiep

Dit boek beschrijft de geschiedenis van de wereldvermaarde Scheepswerf Pattje Waterhuizen, opgericht in 1778 en bekend door de spectaculaire tewaterlatingen dwars in het Winschoterdiep.